Mijn naam is Luuk Riensema geboren op 8 mei 1961. Ik ben getrouwd met Katinka, vorig renner van de maand, en vader van drie dochters. Misschien dat het nu al duidelijk is waarom ik fiets.
Wat betreft mijn sportverleden heb ik veel gedaan. Van fanatiek petanque spelen, wedstrijdzwemmen tot korfballen. Niets met fietsen, behalve dat ik graag mocht fietsen. Toen drie dochters in de puberleeftijd kwamen, zocht ik wat meer ontspanning. Sporten deed ik wel, maar meer langs de kant als zwemtrainer. Daarnaast gaf ik nog zwemles aan kleine kinderen. Ik wilde wat meer actie en kocht een racefiets en snel kwam ik er achter, “dit is leuk” en ik wilde meer.
Ik weet niet precies in welk jaar ik lid geworden ben van Trapstel, maar wel op welke plek. Het gebeurde toen ik de secretaris Diedie Guikema belde dat ik graag lid wilde worden. Hij was blij, want er waren in tijden geen nieuwe leden bijgekomen. Ik moest maar gelijk naar de jaarvergadering komen om de inschrijving te regelen. Ik kwam terecht op een plek waar wat leden zaten aan een ronde tafel in een piepklein zaaltje in een sportcomplex van de RUG. Ja, een stuk of 10 en dat was het. Bij de rondvraag heb ik de stoute schoenen aangetrokken en stelde de vraag of uitbreiding met nieuwe leden nodig was.
Ik had nog geen meter met ze gefietst, maar het voelde zo goed dat ik dacht: ik stel deze vraag.
Toen kwam er een leuk gesprek op gang, dat het inderdaad noodzakelijk was om uit te breiden.
Maar hoe, dat wisten ze niet, dus uiteindelijk werd ik benoemd tot ledenwerver. Eigenlijk is de rest
Historie; vele fietsers heb ik lid gemaakt. Het ging vanzelf, omdat ik een jaar na mijn lidmaatschap secretaris werd. Voor mij een unieke kans de boel te laten groeien en ook gezien mijn woordblindheid een unicum. De uitdaging van een secretaris met woordblindheid vond ik wel een leuke. En ik kan met trots zeggen, operatie geslaagd. Natuurlijk in samenwerking met de toen aanwezige bestuursleden, zoals Tiemen en GJ, die er een jaar later bij kwamen.
Al die jaren dat ik lid ben, fiets ik met veel plezier bij Trapstel en heb de club door mijn carrière als bestuurslid en AC lid van haver tot gort leren kennen. De verhalen van Trapstel zijn grandioos en ik zal een paar voorbeelden geven. De rit van Arnhem naar Groningen, waarbij we in de vroege ochtend eerst naar Arnhem waren gegaan met de trein. In de trein hoorden we ter hoogte van Meppel een knal en ja hoor, een klapband van een de racefietsen. Zoiets verzin je niet. Hilariteit alom, natuurlijk. De terugreis op de fiets was prachtig en lastig. Vroeger had je geen gps of knooppunten. En via gezond verstand, kompas en wegenkaart kwamen we trots aan in Stad rond half 8. Natuurlijk waren in mijn fietscarrière meer hoogtepunten met de club, zoals de eerste reis naar de Mont Ventoux, clubweekend Texel, Arnhem. Tja, de clubweekenden waren vroeger anders. Op Texel sliepen we in trekkershutten, in Arnhem in een jeugdherberg met slaapzalen. Tegenwoordig zijn we verwende renners geworden, we slapen in hotels. Eigenlijk is dat het enige wat veranderd is . Ik vind de sfeer over het algemeen nog steeds prima en problemen met snelheid of lekke banden worden nog altijd, op de sociale manier die ik ken, opgelost. Dus fietsen bij Trapstel is voor mij een feestje. De dieptepunten zijn toch wel het overlijden van Niek, Sander en Jaap de Jonge. Toen dit gebeurde vond ik onze club zo groot in de zin dat men elkaar opving en zorgde dat we op gepaste wijze rouwden en herdachten.
De laatste 2 jaar hebben jullie mij minder vaak gezien. Dit komt met name door mijn werk. Dat is onregelmatiger geworden en ik heb een fietsende echtgenote. Mijn werk is dierplagerbeheerser bij de gemeente Groningen en dit is soms onregelmatig. Ook draai ik in de winter strooidiensten en daar is ook nooit een spoorboekje voor.
Trapstel betekent veel voor mij, het heeft mij veel gebracht, niet alleen verhalen, conditie, maar ook fijne vriendschappen.
Trapstel bedankt en ik hoop op nog vele fietsjaren .
Met vriendelijke groeten
Luuk Riensema.
Gepubliceerd op: 1 maart 2019 om 8:00 uur.5 Berichten
5 reacties
Recht uit het hart! Moi, mooi, mooi….
En met een multitalent zoals jij, zijn we bij het Trapstel gezegend.
Mooi verhaal, dit is Luuk! 😜😄
Luuk, jij bent Trapstel.
Mooi verhaal.
Voor de één coach, voor de ander buddy, ook nog maat en drinkebroer,
vriend en tenslotte ook nog partner , en dat alles met een groot Trapstelhart.
.
He Luuk, mooi verhaal, mooi om te memoreren. Je liefde voor de club lees je tusen de regels. Graag til ik je nog een keer, inclusief fiets, zoals rondom stad 2015/16?