Ik heb niet heel veel toe te voegen aan de verslagen van JP en Ronald. Na een valpartij, vanuit bijna stilstand en zonder erg, dat wel, en 4 lekke banden had ik het even helemaal gehad.Ik zag het helemaal niet meer zitten. Hulp van JP, Ronald en Herwig sleept me er door, en als het licht word is het alsof ik opnieuw begin. Ik voel me sterk, rij veel op kop, heb het eindelijk naar mijn zin.
Als we Herwig en JP verliezen ben ik blij dat Ronald bij me is. De hitte maakt dat ik zeker niet alleen wil rijden. En Ronald weet wat het is om een lange afstand te rijden. We maken afspraken en het loopt als een trein. We verzorgen ons goed. Ik ben er zekerf van dat dat cruciaal is met de hitte. Een goede tijd rijden laat ik los. rustpauzes om de 60 km en drinken en eten. De rijsnelheid is ok.
Bij de rustpauze in Swifterband praat ik of ik dronken ben. Warmtestuwing, Een beker milkshake brengt uitkomst, Daarna wordt het minder heet.
Ronald stampt goed door en motiveert me om het tempo ook hoog te houden. Ik ken het terrein nu als mijn broekzak. Ik tel de stukken af: Emmeloord, Kuinre, Spanga, Wolvega, Oldeberkoop, Makkinga, donkerbroek, Haule, Haulerwijk. Jildau, collega van Ronald, je bent een engel. En dan Zevenhuizen en Leek.

Na alle pech lagen we helemaal achterin het veld. Doorzetten en jezelf goed verzorgen. Goed gezelschap en nu zijn we eerste. Dat is toch even een kick.

Terug naar huis en om half elf naar bed. Morgen trainen vanuit het stadspark.