Ik vind het ook een wat merkwaardige manier zo. Voor mij heeft een route van te voren vaststellen zo iig weinig nut, niet in de laatste plaats omdat ik de route niet ter plaatste in mijn Garmin kan omdraaien. Een route volgen kan ik dan niet.

Ik was ook wat aan de late kant, maar dat de fietsersbrug Meedenpad er uit ligt nekt mij toch in mijn timing. Kardinge is zo goed als niet meer bereikbaar, zonder een eind te moeten omfietsen. Is dit dan het goede moment om te zeggen dat Kardinge echt een slechte startplaats is (voor mij)? Volgens mij sta ik daar niet alleen in.

Gelukkig kwam ik groupe Chris tegen en heb daar snel aangehaakt. De koers ging richting Warffum en iets verder naar de zee. Kort na Onderdendam was er even wat vertraging en de groep maar steeds niet compleet. Hans had misschien lek gereden, maar had aangegeven dat wij maar door moesten gaan. Frits ( of was het toch Robert? :P) was daar nog niet van op de hoogte is nog even gaan vragen wat er aan de hand was. Al snel kwam hij alleen terug, want Hans had besloten alleen door te gaan. Met deze korte avonden was het te jammer om als hele groep stil te moeten staan, vond hij.
De weg vervolgde met mooie en diverse gesprekken in een slow-mo carrousel. Ventoux was toch wel een hoofdonderwerp, met toch minstens 4 titanen die deze berg bedwongen hadden.

Met het zonnetje erbij was het goed te doen. We hebben genoten van een mooie zonsondergang bij Garnwerd en toen de vaart er flink in gezet, gezien het toch wat frisser werd zo in de velden. Erg lekker gereden en een gemiddelde om trots op te zijn. De namen van de avond waren in volstrekt willekeurige volgorde: Chris, Rob, Wilma, Hans, Frits (of Robert?), JW, Herman en als late hekkensluiter ikzelf.