” Ja. Hij….is eraan gewnd,”
“Dat kan niet. Dat je het gevoel hebt dat je benen in brand staan, daarkun je toch niet aan wennen? ‘
” Het zal soms ereger zijn en soms minder erg. ”
“ik dacht dat hij gewoon gek was.

Herwig las voor in Dokkum .
Broer van Esther Gerritsen.

De hele tent, de Trapsteltrein, het personeel en de andere gasten, het werd magisch stil.
En dat in Dokkum.
Jaap deed de kickoff met een verhaal van Mullisch.
De leestrein.

Harlingen Haven,
In de trein deel je al in.
Aan boord kom je zeer weer tegen, en vaak klopt het, die gaan naar Wessel, die gaan voor Vlieland.

Jaap en Herwig dus, Wilma en Henrieke, Fred en Anne Jan, Herman en Erik, hi Eric et moi.
Regen, regen, een onverhard stuk Slachte dijk, een presentje zeg maar,
Het beoogde koffieadres werd afgewezen, we waren niet welkom, nat en besmeurd.
Er is altijd beter.
We waren welkom.
Wat lekke banden, Herman 3 x.
Top dag, schitterende route, het ware leven zal hier op lijken.