De Korte.
Bij de chinees waren,
Almar, Jan Duut, Gerard V en broer Jurjen, Thomas, Ferry, Michel, Ronald, Pieter, the one and only Jannie et moi.
Eddy troffen we in Peize. ( denk ik )
Bakje leut en al snel reden we in twee treintjes op weg naar Smilde.
Stevig tempo, we hadden er zin in.
Er was even sp[rake van een lichte afscheiding, tempo lag dan ook behoorlijk hoog.
Samen uit, samen thuis immers.
Zo was het en zo blijft het .
Onderweg stond Jose met een klapband.
Het tweede pelotonnetje stopte , ondanks dat Jose zei dat dat niet hoefde.
Met vereende krachten kon Jose weer mee.
Antoinette zat in het groepje waarin Chris ook meereed, miste Jose en kwam terug fietsen.
In Smilde even de rug strekken, appeltaartgedoe en bakkie en met windje in de rug terug naar Stad.
Gestrekte draf.
In ons wiel sloten afentoe gasten aan.
Met één van de mannen een praatje gemaakt, studiegenoot van Joke bleek.
Leg hem uit waarom we in twee groepjes reden.
Vind ook dat we daar alert op moeten zijn en het moeten durven zeggen, splits je en sluiten er zich weer mensen bij aan.
De wenk werd begrepen blijkbaar want ze gaven gas en verdwenen uit beeld.
Soms zijn we dan maar niet de gezelligste vereniging.
Ben thuis stevig aan het Beatelen, Let it be.
We zeggen en schrijven het wel eens meer, Topdag.
Wie vergeet ik nou ?
Schiet wakker.
JP met blote benen vergeten.
