Als Piet Paaltjens nou eens een racefiets had gehad, ben ik benieuwd hoe ons rivierenland was beschreven. Hadden de Batavieren nog steeds grote handen gehad en had meneer de Wilde al een urinoir gezien? Waar heeft ie het over? Wilco reed maar door en bij tijd en wijle mochten wij hem vergezellen. Hayman zag dat het goed was en de Spaak was open. Wilco, Jan , Jan, Henrieke, Ferry, GJ, Sander, shit ik sla weer een paar over, graag hulp. Op weg naar Termunten vanaf Ni Hao. Jan en Henrieke sloegen ter hoogte van Appingedam weer richting stad om de Kinderkopjes race voor te bereiden en de Spaak aan de oude Boteringe open te stellen voor Parijs Roubaix. Was dit de geboorte van een mooie zaak met Basso en Ridley fietsen, koffie, drinken en evenementen! Op een gegeven moment, nog een keer ter nagedachtenis; ” un momento dado” , sloeg ik verkeerd af. Een verplichting tot blijvend kopwrrk werd achter uit de groep afgedwongen. Aan de koffie werden snelheden van 35 km besproken. Via Termunten, Woldendorp, Wagenborgen, Sidderburen, Slochteren, Lageland, weer teru naar huis. Rondvraag bij de Woldbrug, iedereen genoten. Vrouw net thuis van 22 km hardlopen en snel met zoonlief weer naar de FC. Dochter kwam thuis van een wielerwedstrijd op de baan en is 4e geworden bij de nieuwelingen. Onder de douche, potten bier mee en op weg naar de zaak van Henrieke om met Trapstellers, Boonen tweede te zien worden. Een mooie dag en Henrieke heel veel succes met je eigen zaak, Spaak. Wie weet wat er uit deze eerste bijeenkomst zal voortkomen.
En de winnaar van de plaatselijke race is…… Sander is in het bezit van een ware kassei uit een klein plaatsje ten zuiden van de stad, ” gevonden” door een stevig doorfietsend ventje en door deze voorzien van een prachtig zilveren tandwieltje.