Leo, ik weet nog goed hoe jij plots opdook op het terras met het verhaal van je tocht. Je verhaal roept de herinneringen op en maakt ze weer levend. Trouwens nu ik er zo over denk duik jij vaker op onverwachte momenten en plekken op op de fiets. Als ik ’s morgens vroeg de stad uitrij om naar Ermelo te fietsen, en jij heen en weer naar Hengelo rijdt die dag. Of als ik (vele jaren daarvoor) aan het revalideren ben op de gewone fiets en in de buurt van Woltersum jou tegenkom. Of als je meedoet aan de Teutoburger rundfahrt.
En dat brengt me weer bij dat we elkaar ook wel eens zomaar kwijt waren. Samen trainen in de Ardennen en nog voor we de auto hadden laten staan waren we elkaar al kwijt. Niet getreurd want na een dag fietsen waren we ook weer ongeveer gelijk terug bij de auto.
Het toeval….