Wist je dat Douwe, Kees heet en dat Pieter bloedmooie routes door Drenthe weet. Dat er mooi over patat bakken gesproken kan worden en dat er pas om 4 uur een baas in de cafetaria aanwezig is. Dat het verwisselen van Douwe en Kees bij voorbaat al onvergevelijk is, waarbij een excuus al niet meer aan de orde kan zijn. Bij deze dan toch maar. Light gaat Appelscha. Met vier man. Een met net zulke Portugese bruine kuiten als Agostinho in zijn hoogtij dagen, een met de naam Kees ook wel ….genoemd, de cafetaria baas uit Paddepoel en ultra light liefhebber en tevens pennevriend van het ogb. Daar waar zij Zoutkamp gingen, gingen we gevieren tegendraads, Appelscha. Onlanden, Langs Norg, door bossen en velden en de zon niet brand zolang je wind om lijf fietst. Langs het Pauperparadijs, wie heef geen stempel van zijn jeugd meegekregen. Om Fochteloerveen en daarna recht op ons doel af. Drie afgezakte medium rijders en een light rijder is niet altijd eerlijk en deze laatste had groot gelijk om in Appelscha het eerste de beste terras te pakken en de andere drie in ertwijfeling hier terug te laten keren. De reguliere plichtplegingen op het terras met en zonder slagroom. Er waren in Drenthe veel fietsvrienden op de been, maar verder gleed de provincie verstild onder onze wielen. Totdat de Portugees met zijn achterwiel , bij Boven Smilde over een rechtopstaande klinker reed. Bandje erwisselen terwijl de warmte ons greep. Langs het kanaal, snelweg en spoorlijn terug. Kees werd afgeleverd bij de afslag Eelde en vervolgde zijn weg in zijn eigen tempo. Langs de A28 probeerden we het snelverkeer nog even bij te houden. Het leek wel of de rest stilstond. Straks even kijken hoe het met Dylan gaat. Kees goed thuis gekomen? Zomer, zomer, zomer oh wat houd ik van dit leven.