Tom Poezen , ik vind het maar een stomme naam. Het initiatief is natuurlijk te waarderen en daar gaat het om. Maar toch roept het bij mij ook wat vragen op. Wat is er misgegaan , waar is het misgegaan. Is het wel misgegaan ?
De afgelopen weken (oliebollen , what’s app) heb ik weer wat meer mee gekregen van de club die mij een paar jaar heel na aan het hart heeft gelegen. Het afgelopen jaar kwam er een verwijdering, niet door persoonlijke zaken. Toch vooral door de beleving van het fietsen. Ik mag graag stevig doorfietsen, ik ben beperkt in mijn tijd en de doordeweekse woensdag paste om plan technische reden vaak niet meer in mijn schema.
Toch ben ik altijd de gang van zaken blijven volgen en dus heb ik wat vragen bij de huidige situatie. Ik ben er een beetje bang voor dat we op 11 Januari ‘nergens’ gaan komen als er geen open kaart gespeeld wordt. Ik weet inmiddels dat er in het bestuur veel frustratie is geweest, dusdanig dat sommige bestuurders hun lidmaatschap op hebben gezegd of dat overwegen. Dat is natuurlijk treurig, mensen die op vrijwillige basis hun nek uitsteken om de club te leiden en dan binnen 2 jaar zo opgebrand zijn dat hun plezier volledig is verdwenen. Als ‘buitenstaander’ is dat een vreemde gewaarwording. Je zou denken , een fietsclub: Twee of drie keer in de week fietsen, dat faciliteren. Stukje leden administratie , stukje communicatie en nog wat randzaken organiseren maar dan zit ik er blijkbaar toch erg naast. De frustratie blijkt dan vooral te komen uit de manier waarop sommige leden binnen de club zich uitten , op de achtergrond proberen zaken te sturen en persoonlijke aanvallen doen op het bestuur. Nu wordt er dus op 11 Januari vooral op voorspraak van de TP groep een overleg gehouden. Maar TP bestaat eigenlijk helemaal niet. Het zijn namelijk totaal verschillende types met uiteenlopende visies. Wat hun bindt is de zorg dat er op de ALV geen bestuur meer zit en wat gebeurt er dan met de club.
Wat heeft er nu precies voor gezorgd dat er irritatie is, dat er een kleine crisis is ?
Om een nieuw bestuur een kans te geven zullen we denk ik op 11 Januari op tafel moeten krijgen wat er de afgelopen jaren is gebeurd. Wat een bestuur dus kan verwachten. Anders steken er straks mensen hun nek uit en worden ze binnen de kortste keren geconfronteerd met dezelfde situatie als het huidige bestuur. Daar komt de club niet verder mee. Op 11 Januari moet er een stap gezet worden naar een club die weer jaren vooruit kan, waar mensen weten wat ze kunnen verwachten van de club.
De club, dat zijn alle leden, alle meningen en daar ergens in het midden van al die meningen moet de koers van de club bepaald worden. Niet door de extremen maar juist door de gemiddelden, wat wil het gemiddelde lid.
Daarom mijn tekst , als oproep naar de grote groep leden die vooral lid is om lekker in een groep te fietsen. Om bij die leuke club te horen. Om juist die leden op te roepen om af en toe eens iets voor de club te doen. Zodat een nieuw bestuur alleen maar hoeft te sturen. Omdat de leden zelf de vaart er wel in houden. Je hoeft echt niet in het bestuur als je komt op 11 januari. Maar laat op 11 Januari vooral zien dat je het fijn vindt dat de club er is, laat horen wat jij belangrijk vindt. Wat jij voor de club kunt doen. Dan kunnen we daarna met z’n allen een borrel drinken en proosten op een mooie toekomst van de club.