Als je 150+ leden hebt ken je elkaar niet meer bij naam. Dat gaat ook niet gebeuren hoeveel borrels je ook organiseert.

Dat wat nog verenigt is de groep waarin je fiets. Dit is bij het trapstel erg wisselend en onzeker. Daarom zie je volgens mij ook allerlei nieuwe fietsgroepjes ontstaan.

Als je een vereniging wilt zijn van 150 of meer leden moet je volgens mij duidelijkere groepsindelingen hanteren en een aantal “voortrekkers” hebben die zo’n groep onder zijn/haar hoede nemen.

Het verder uitwerken moet je aan een groep voortrekkers overlaten, een inventarisatie in juni heeft aangetoond dat al wel 10 mensen wilden meedenken. Noem het een fietscommissie.

Dit staat los van de sociale activteiten van het trapstel; dat zit wel goed met. BBQ, Snert, Oliebollen, Club weekend, etc. Daar hebben we al een hele goede invulling voor: de activiteitencommissie!