Winter 11 Steden fietstocht, winter ?
Winter,Ik ken een hond die zo heet.
In het donker van huis, in het donker de hal in en in de ochtendschemering de Hoofdstad uit.
Na Dokkum in het donker terug.
De dag was helder, onze schaduwen reden mee op een parrallel spoor,
lage zon.

Op de Tom Poes avond zei ik dat het Trapstel als een soort familie van me is en dat ik dat koester.
Natuurlijk kan ik dat rondje van gisteren in mijn eentje doen, Makkie.
Dat ik de weg constant kwijt zou raken, de auto nooit meer zou vinden, mijn band nooit gewissrld kreeg, mijn krachten minder zou weten aan te boren hoeft niet beslist zo te zijn, maar dat ik daar met maten rond rijd , buiten spelend ,geeft me wel een heel fijn gevoel,
komt allen tezamen, jubelend van vreugde, dat soort werk.

Wij hier van Stad en boven Stad roemen graag het Reitdiep.
In het late wintermiddaglicht langs het smalle fietspad langs de Ee op weg naar Dokkum ligt daar de Ee in haar volle glorie, ingebed iin de lage omliggende landen,
geen dijken die het zicht ontnemen.
Het groepje mensen die voor ons opdoemden gingen gewillig aan de kant voor ons, terwijl ik toch luid had geroepen, pas op , blokkeerfriezen, er werd een armpje geheven .
De pret was wederzijds.

Topdag.

Michel kreeg nog een oorkonde voor 5 x dit rondje gereden te hebben, bikkel !