4;30 wekker…
4:40 nog een wekker…
Het aankleden bestaat vandaag uit een bouwwerk van laagjes: winterondershirt, gewoon wielershirt met lange mouwen (vanwege de extra zakken) en bodywarmer. Die laatste zal ik voor de start wisselen voor mijn winterfietsjack.
5:10 verzamelen aan het Damsterdiep, voor taxidienst Thesinge.
5:30 Vertrek! de inhoud van de bus bestaat nu uit 5 man (Mathieu, Michel, GJ, Bram en ik), 5 fietsen en 5 tassen met voedsel, fietsbenodigheden en droge kleren. Ondanks de lichte spanning en zorgen om het weerbericht is de stemming uitstekend. Onderweg werk ik met tegenzin mijn ontbijt naar binnen.
6:20 aankomst 11-stedenhal Leeuwarden. Op het parkeerterrein komen we Douwe, broer Jaap en vriend Jan al tegen.
De inschrijfbalie blijkt te bestaan uit een tafeltje met 2 dames met kaartenbakken, gesorteerd op inschrijfnummer. Voor 1300 man (“zei u nu 20327 of 20372″?”), dus de rij loopt door tot buiten… Van scan en Go hebben ze nog nooit gehoord en een laptop is er ook niet. Gelukkig lukt het me via mij telefoon het juiste nummer op te diepen uit een andere mailbox. Horde 1 is genomen.
7:00 We zouden nu moeten vertrekken met startgroep 1, maar de deuren van de hal zijn nog niet open. Herwig en José zijn ondertussen ook gelokaliseerd.
7:15. We mogen! Verbaal uitgezwaaid door Erben Wennemars duiken we de nacht in.
Rond 8:15 begint het te schemeren. Voor mij een nieuwe ervaring; in het donker op de racefiets. De stad uit is het verkeer gelukkig rustig, dus af en toe wordt er een rood licht (massaal) genegeerd. Via fietspaden langs het water (de Zwette?) wordt koers gezet naar Sneek. Ingespannen rijden; het formeren van groepjes is in volle gang, er komen snellere rijders langs en navigeren in het donker blijkt lastig. De pijlen van de organisatie zijn nog moeilijk zichtbaar en ik heb waarschijnlijk een verkeerde instelling van mijn Garmin gekozen waardoor het scherm te donker is. Gelukkig zijn er rode lichtjes voor ons die we kunnen volgen.
8:20 Sneek, eerste stempelpost. Een vrolijke roodharige dame belooft ons dat het droog blijft. Tot nu toe valt het weer inderdaad mee, op naar IJlst
8:30 Het begint te sputteren… 🙁
9:00 Het gesputter gaat over in echte regen, wind tegen tot voorbij Oudemirdum. :-0
9:30 Ergens tussen Sint Nicolaasga en Sloten beginnen zowel mijn nieuwe winterschoenen als mijn jas door te lekken, Toch het regenjack dus ook maar aan.
9:45 Ik heb het vreselijk koud en ga me fysiek en mentaal steeds slechter voelen, mijn wereld verengd zich tot het wiel van mijn voorganger. ik hang met moeite in het groepje en merk dat ik traag reageer en daardoor bij iedere bocht een paar meter verlies. Mijn schoenen soppen en mijn armen en schouders verkrampen. De klapband van Michel komt bijna gelegen. Op advies van Herwig rij ik met een deel van de groep door naar de afgesproken pauzeplek in Rijs, de rest komt ons dan wel achterop. Onwillekeurig begin ik in deze vijf kilometer een escapeplan te maken: waar kan ik op de trein, hoe kom ik dan thuis en krijg ik het dan juist niet nog kouder? Mijn huidskleur, lichaamstemperatuur en denkvermogen zijn ondertussen vergelijkbaar met een zombie.
10:00 Rijs (65 km), pauze. kleding deels uit en uitwringen! kachel! warme chocomel! Langzaam kan ik weer enigszins helder denken. het dichtstbijzijnde treinstation is in Stavoren en daar moeten we toch heen. Er zal dus verder gefietst moeten worden. Dus eet ik een tweetal reepjes en drie zoete noten-honingsnacks, die ik bij de plaatselijke Turskse super heb gehaald. De pauze duurde (gelukkig) langer dan gepland omdat ook Douwe en Jan nog een band moesten wisselen. Ik baal als een stekker en wil eigenlijk niet opgeven, maar weet ook dat ik het zo niet ga redden. Nieuw doel Stavoren en eventueel Bolsward en dan binnendoor naar Leeuwarden?
11:00 De opgewarmde natte zooi weer aan samen met een paar droge handschoenen en weer naar buiten. De eerste kou is letterlijk om van te klappertanden, maar de benen voelen weer iets beter en de kramp is uit mijn armen verdwenen.
11:15 Iemand vraagt hoe het gaat en ik probeer uit te leggen dat het probleem niet zozeer mijn conditie is als wel het vermogen om mezelf warm te houden. Dat zet me aan het denken: waarom ging het in december met Spaak/Gaul (130 km in vergelijkbaar weer) zo goed en heb ik het nu – met twee lagen extra kleding – zo moeilijk met de kou? Het enige verschil dat ik kan bedenken is dat dat een snelle groep was en ik continue mijn best moest doen om bij te blijven. Ik kijk op mijn Garmin en zie een hartslag van 117, terwijl ik het gevoel heb dat het moeilijk gaat… Het is het proberen waard! Ik zet me op kop en ram me op een cocktail van frustratie en adrenaline door een golf van misselijkheid en protesterende spieren heen. De hartslag stijgt naar 145-150 en dat werkt:
11:30 Stempelpost Stavoren: ik rij nog steeds op kop en kan het volhouden, geen afslag station! Vanaf hier een heel stuk wind mee en zoals Herwig terecht zei “warm krijg je het niet echt op zo’n dag, wel minder koud”.
11:45 Stempelpost Hindelopen. Bram verliest zijn spatbord, we rijden samen het gat weer dicht.
12:00 Stempelpost Workum. De regen is ondertussen afgenomen tot een vervelende miezer, maar het zou de hele dag niet meer echt droog worden.
12:45 Stempelpost Bolsward. Het gaat nog steeds OK, dus gewoon met de groep mee richting Harlingen.
13:00 Lekke band nummer zoveel, vlak voor Schettens; vervangen gaat langzaam met koude vingers en onwillige en smerige banden. Het vooruitzicht van lunch in Harlingen houdt ons op de been!
13:45 Stempelpost Harlingen (120 km). De geadverteerde snert en broodjes kroket blijken op. Er is alleen nog een restje zoute tomatensoep uit blik en losse frikandellen. Dat is echter wel warm en snel beschikbaar, dus we laten het plan om uitgebreid ergens te gaan zitten vallen om straks niet te lang in het donker te hoeven fietsen.
14:45 Stempelpost Franeker. we beginnen aan het beruchte stuk naar Dokkum, nu nog wind mee.
15:30 Stempelpost Stiens (al is het geen stad). Toch nog snert! 🙂
16:00 Klûnen over het bruggetje bij Bartlehiem. Ondertussen heeft bijna iedereen in de het lastig; er vallen regelmatig gaten en het wordt steeds stiller in de groep. Herwig, Jaap en Jan doen het leeuwendeel van het kopwerk.
16:45 Dokkum, de laatste ‘echte’ stempelpost. Dat we hier nog voor donker zijn is een meevaller. Belangrijker nog is het feit dat de wind is gaan liggen, dat scheelt behoorlijk in de laatste 30 km.
17:30 Oudkerk. Het laatste stempeltje halen en door. Het is weer donker aan het worden en de groep verbrokkelt steeds. De drie mannen op kop ruiken de finish en lopen (onbedoeld) steeds weg bij de rest. Ik zou wel mee kunnen maar probeer een steady tempo van 26,5 tot 27 te rijden. Dit is immers het Trapstel; samen uit, samen thuis!
17:45 Na Miedum komen de verlichte flats van Leeuwarden-Noord in zicht.
17:58 Blokhuispoort, Finish! Groepsfoto op het podium en door naar de bus en de droge kleren!

Winter11stedentocht? Been there, done that! Die kan van de bucketlist…. 😉