Gastenboek
11 stedentocht
-
Berichten
-
-
Zul je altijd zien. Eerst hebben we kaarten te weinig en nu hebben we er een over. Komende maandag is het al weer zo ver, de tocht der tochten. Langs 11 nederzettingen in het land van Grutte Pier.
Ik heb nog een startkaart over groep 13, start 6:36 in de aanbieding. Je mag hem hebben voor de kostprijs (€22,50) met eventueel een plek in de bus . -
Ik heb eventueel wel belangstelling, ik app je wel even over de details….
-
Mijn kaart is ook nog beschikbaar! Wie wil hem overnemen?
-
Welk start nummer heb je Annie?
-
Startgroep 19 Mathieu
-
Juster.
Gisteren, Pinkstermaandag, de Friese rijwiel 11- stedentocht.
Dikke 15.000 deelnemers.
nog vele malen meer mensen aan de kanten van de weg.
Koffie wordt bier en sommigen beginnen de dag al met bier.
En je bent er voor elkaar, wat roepen en geroepen worden, wat zwaaien en naar je laten zwaaien,
voor even ben je niet meer de anonieme persoon die je was toen je vertrok, voor een dag ben je een gezien persoon, een prinsenkind, een godenzoon voor het volk.
Het volk steunt en helpt.
De vereniging heeft die dag 750 vrijwilligers in de been.
Agenten regelen lachend het verkeer , de horeca doet goede zaken.Het is geen dag voor hardfietsers of kom jagers .
Ze zijn er nadrukkelijk wel, lang geleden noemden we ze profi’s.
Ze hebben haast en snijden je bij het inhalen.
We mopperen dan.
Het is persoonlijk voor mij een feest, het feest.
Op mijn verjaardag wil ik nog wel eens denken, nu is het mooi geweest, jullie mogen wel gaan en je schenkt nog eens bij.
Gisteren stierf ik duizend doden,
pijn, pijn , pijn
maar laat maar
laat maar
Het is feest en pijn gaat over, het feest blijft.
We blijven samen.
Ronald appte gisteren ergens dat deze dag weer goed is voor het vertrouwen in de mensheid,
en sa is’t mar krekt. -
Met Matthieu, Conny , Katinka , Michel En Michiel de tocht gereden en het was feest. Ik denk dat Herman en Jan Willem hier veel nieuwe leerlingen konden vinden voor hun cursussen op gebied van sturen en peloton rijden .
. Het mooie op een dag als deze is dat een ieder streekje, dorpje, stadje je aanmoedigt vanuit de campingstoel . Vele evergreens ook gehoord onderweg zoals de vogeltjesdans tot het met Friese volkslied . Genieten dus en dan het weer , de hele dag in de zon . Fantastisch weer.En om de topdag van GJ nog completer te maken, heb kennisgemaakt met jawel de beroemde Popke en Piet de Postbode heeft hem al bijgepraat en wil nog weleens met jouw rondom het IJsselmeer
Groeten Luuk
P.s hoe waren de ritten zondag van Trapstel , nog geen ritverslag gezien.
-
Mijn eerste Elfstedentocht met mooi weer en volledig in het daglicht, dat de tocht meer dan verdragen kon. Aanleiding: spontaan aanbod aan Coen om de startkaart van een vriend van hem over te nemen, die hem met zijn gebroken been niet dacht te kunnen fietsen – verstandig.
Ik wilde nooit. Te druk, wat een gedoe, wat een massa… Ik besloot het als een evenement te zien, een nieuwe ervaring op te doen. Dat is helemaal gelukt. Ik ben om.
Waarom? Dorpen uitgelopen om ons langs te zien fietsen en aan te moedigen, kinderen die de hand uitstaken voor een high five. Klotemuziek die toch sfeer verhogend was en waar we in het voorbijgaan slechts een paar tonen van opvingen, maar soms ook uitnodigden om stil te staan, maar daar namen we geen tijd voor.
Coen die zijn derailleur eraf werd gereden door een even niet oplettende en zich zeer bezwaard voelende medefietser die netjes stopte en gegevens uitwisselde. We moesten hem aansporen weer door te fietsen, aangezien zijn wachten op de fietsenmaker niets bijdroeg. Het duurde een tijdje, maar dan heb je een fietsenmaker die zijn best doet om het voor elkaar te krijgen en gewoon ff een padje bijvijlt en boort, zodat Coen in ieder geval weer verder kon.
Twee Amerikanen (Texas, USA) aan wie ik vroeg hoe zij hier verzeild raakten. Zegt de een: “I wonder what the heck we are doing here..? Voor ik kan reageren zegt de ander: “Living life.” Zijn antwoord vat zin en onzin van het leven zo’n beetje wel samen.
Zo’n dag dat je haast gaat denken dat alles om jou draait. Een fietsenmaker die Tweede Pinksterdag werkt om ons terzijde te staan. Honderden vrijwilligers op de been. Wegen voor ons afgezet. Duizenden mensen aan de kant van de weg.
Tot je beseft dat je het ook andersom kunt bekijken: wij zijn het decor waarvoor anderen een mooie dag voor zichzelf organiseren. Wij zijn niet het middelpunt, wij zijn de dienaren. Wij smeden een hele dag aan elkaar waar anderen ieder hun eigen feestje in vieren. Tot uw dienst, Friesland, ik heb van u genoten.
Geen wanklank gehoord, vooral topbedienden op de fiets gezien. Vriendelijk, nauwelijks ongeduld bij het stempelen, vreemden voor elkaar, die bij elkaar schuilen en beschutting bieden. Een enkele fietser die het eigen feestje belangrijker vond dan het te delen met de mensen om zich heen. Dat mag ook, dat konden we wel hebben samen.
Wie weet, wordt het nog es wat met de mensheid. -
-
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.