Gastenboek
16 oktober medium
-
Berichten
-
-
Medium, dat moest het maar zijn. Eddie had er wel zin in, nog een aantal gegadigden sloten aan en op richting Vries, hometown van Eddie, dus hij bepaalde op dat moment de route. Dwingeloo hadden we in gedachten, daar schijnt de koffie goed te zijn en met een zuidoosten windje is dat prima te doen. Vlak voordat we de Onlanden verlieten sloot er nog een clubje trapstellers aan en voor we het wisten hadden we een groep van een man of 15. Vol goede moed naar Vries, vandaar een doorsteekje richting Assen. Vlak voordat we volle bak het centrum in zouden rijden wilden we naar rechts, maar een klein gedeelte besloot rechtdoor te rijden. Op dat moment waren we weer met het originele groepje waar we mee gestart waren, toen we compleet waren hebben we het tempo iets opgevoerd. Ineens werd ik ingehaald door Marco met de vraag of dit de nieuwe manier van fietsen was bij het trapstel. Ik keek hem vragend aan, het bleek dat de club die rechtdoor ging stiekem niet rechtdoor ging, maar omgedraaid waren en aansluiting probeerde te vinden. Ik had dat niet door, vandaar dat het tempo al wat hoger lag en er met moeite aansluiting gevonden kon worden. Na de hergroepering iets afgezakt en een aantal mensen gesproken dat ik het verkeerd ingeschat had, waarna we vol goede moed onze tocht hervatte. Via Smilde alsmaar rechtdoor langs het kanaal en plots was daar een bordje Dwingeloo, nog twee kilometer te gaan. Met zijn allen naar links, naar rechts en op de Brink naar binnen voor koffie en appelgebak, een uitzondering daargelaten.
Dan weer terug, besloten was om via Beilen en Loon terug te rijden, het tempo werd wat opgevoerd, het begon een beetje te kraken. Bij Hooghalen rechtsaf en door Amen. Ik en vier anderen waren niet in staat het tempo te volgen van de groep, ondanks het roepen bleef de voorste groep doorgaan en voor we het wisten waren ze uit het zicht. Werd ik op weg naar Dwingeloo aangesproken of dit de nieuwe manier van fietsen was bij het trapstel, blijkt dat blijkbaar zo te zijn, want op een gegeven moment was de groep nergens meer te bekennen en konden we geen aansluiting vinden. Persoonlijke mening van mij: beetje jammer. Of kreeg ik hier een koekje van eigen deeg? Stop dan met elkaar en spreek daadwerkelijk af dat we in twee groepen terug gaan.
Uiteindelijk met de overige vier de rit uitgereden, Eddie sloeg iets eerder af, eerst weer naar Groningen om daar weer de thuisreis naar Vries te aanvaarden was toch wat te dolletjes.
Via Zuid, midden en Noorlaren, Onnen en Haren, de Hortus zo de Oosterpoort in. Het was mooi weer, een mooie afstand en zoals ik iemand onderweg hoorde zeggen: “Dagen als dit zijn een cadeautje.” -
Gisteren alleen met Katinka gefietst maar wel Trapstel gemist. Vooral de groepsindeling Ik zei tegen
mijn echtgenote medium maar dit na enige discussie light. Rustig gereden wat foto momentjes. Helaas wel een balans foutje van Katinka bij het afstappen maar zonder ernstige gevolgen. Al was het na de zoenoffer aan het asfalt wel even light min. Ben benieuwd hoe de rest van light gereden heeft zag op strava wel een 100 kilometer rit voorbij komen. Het weer was inderdaad een kadotje zoals Arno noemde.Fijne herfstvakantie iedereen.Groeten Luuk
-
Ja Luuk, light was meer dan actief. “Light, misschien wel de leukste sectie van de leukste wielervereniging van de stad Groningen en omgeving.” Grapje (!), na lezing van de communicatiestoornis bij medium. En de sectie ‘heavy’ komt ook niet in aanmerking voor leukste, want daar gaat het (naar verluidt) om wie het langst met zijn vinger tussen de deur kan zitten! En als objectief jurylid geef ik daar geen punten voor, al is het natuurlijk wel heldhaftig.
Nee, light had al met al een bovengemiddeld genoeglijke dag. Zon, gezelligheid, beetje dollen en op tijd met elkaar rekening houden. En zo light was de samenstelling (en snelheid) nou ook weer niet. Gerenommeerde namen als Herman de Mal, Fred en Ronald S. maakten er deel van uit naast Michel, GJ, Lien, Christien, Kees, Jan Duut et moi. Ronald deed windtegen non-stop kopwerk en ook Michel was daar vaak te vinden. Oftewel, het bestuur nam zijn verantwoordelijkheid!
Qua richting zaten we in dezelfde hoek als medium. Norg, Smilde, Smildervaart, Hooghalen, Amen, Rolde, Balloërveld. In Hooghalen in de zon op terras koffie. Met een Friese trapsteller over de FC moeten praten (pijnlijk); daarentegen met Kees het politieke probleem van voltooid leven opgelost. Toen het na ruim 100 km met Kees iets minder ging, inspireerde die diagnose hem alleen al tot een extra inspanning.
Het was allemaal weer mooi en genieten geblazen. Moi.
-
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.