Gastenboek
Clubclassic
-
Berichten
-
-
Half elf, schoon èn droog achter de computer. Ik ben afgehaakt vanmorgen in de stromende regen bij Ni Hao. Leefde ik nog in de veronderstelling dat het rond half tien droog zou worden, mijn omgeving dacht er anders over. “Laten we maar gaan, dit krijgen we onderweg ook.” Fietsen in de regen in een treintje is voor mij geen dagelijkse kost. Ik ben bang op een natte weg en kan daardoor onverwachte dingen doen met alle gevaar van dien ook voor anderen. Volgend jaar heb ik hopelijk genoeg bijgeleerd om wel mee te fietsen in zulk weer. Of ik bedenk bijtijds dat ik me beter kan afmelden. Hoe dan ook, ik hoop dat de ongeveer 37 niet-watjes die nu op de fiets zitten een mooie, gezellige en droge tocht hebben.
-
Geen probleem Geesje met je besluiten en iedereen binnen Trapstel begrijpt dit. Volgende keer beter. Het werd inderdaad droger tijdens de rit . Moet nu twee fietsen schoonmaken en ook nog de Vuelta kijken. Dus hou het even hierbij maar prima dag gehad. Ook Katinka voor Was het haar eerste lange rit het was afzien zei ze maar pijn is maar voor even .
Groeten luuk
-
Jammer Geeske, maar heel erg begrijpelijk. We hebben nog wel wat regen gehad, en de weg was soms best glad. Verstandig ook. Wij hebben gelukkig wel erg prettig kunnen fietsen. In sommige groepen waren er een valpartij en lekke banden. Bij ons niet. En Katinka.. ik heb bewondering voor je, doorzetter! Ik wou nog vragen hoe het je vergaan was. Ik weet nog zo goed mijn eerste keren.. ik was KAPOT. Dat weet Luuk ook nog wel. Heel goed van jou en binnenkort fiets je met gemak. (hoe beviel je ….ste zadel?)
Het was een mooie tocht Jan en ondanks de vroege terugrit, DANK JE voor deze mooie zondag. -
Fietsen met Trapstel heeft iets gedenkswaardigs. Twee keer heb ik een tocht gereden, 1 keer om pijlen op te halen en nu de classic, maar beide keren heb ik het niet droog gehouden, en ik spreek nu niet over tranen, maar plensbuien, wind en klinkerwegen. Beide keren heb ik ook een afstand gefietst die ik nog niet eerder weggetrapt heb, deze keer voor het eerst boven de 100 kilometer. Ik moet bekennen dat het flink afzien geweest is. Dat ik het toch volgehouden heb is te danken aan zadel no. 7.
Nu hoor ik jullie denken dat moet dan wel iets speciaals zijn, en dat is het ook. Nadat zadel no. 6 een peperdure Selle Italia, na 10 kilometer voor ongelofelijke pijn aan mijn zitbotten zorgde, ben ik maar weer terug gegaan naar de winkel. Daar aangekomen heeft Berend in een wanhoopspoging dit zadel voor me opgezocht. Nee, niet een of ander peperduur carbon, ergonomisch vormgegeven raspaardje, maar een zadel van drie tientjes uit China (namaak?). En geloof het of niet: hier kan ik 100 kilometer mee fietsen.
Het is me al met al wel duidelijk geworden dat mijn billen niet geschikt zijn voor hoogstaand Italiaans design, maar zich thuis voelen op een Goedkoop Chineesje. -
Jan van Wolferen heeft een direct lijntje met de goden en zeer zeker met Pluvius.
De timing om bij de classic voor briljant prutweer te zorgen is vlekkeloos. Op het moment dat het gisteren met bakken uit de lucht kwam kun je nu heerlijk in het zonnetje zitten.
Hier kun je niet anders dan grote bewondering voor hebben; bedankt Jan!
De tocht zelf was er een om te herinneren, wat een mooie route. Onderweg heb ik vaak gedacht waarom niet vaker deze kant op?
Het uitspreken was wat moeilijker omdat ik alle aandacht nodig had om niet van weer een klinkerweg af te trillen. De tijd is echt stil blijven staan bij onze neder-buren.
Asfalt? Wat is dat? Wat is er mis met klinkers, keien, en nog eens klinkers. Ja, niks eigenlijk.
Met dit soort gedachten roep je natuurlijk ook meteen het onheil over je af, want toen er een korte strook asfalt lag ging het in een bocht meteen mis.
Op kop reed ik als eerste door de bocht en meteen hoorde ik het wapengekletter van fietsen die tegen het asfalt slaan, meteen daarop gevolgd door krachttermen van de onfortuinlijken.
We telden 3 slachtoffers: Arno, Anne Jan en Herman. Gelukkig bleek het erg mee te vallen en bleef de schade beperkt tot schaafplekken en wat kneuzingen. De heren zullen zich vandaag wat strammer dan normaal voelen waarschijnlijk. Na deze schuiver vervolgend wij onze weg. De weg was lang, de weg was krom, en waar blijft potverdrie die koffie met appelgebak Met 70km op de teller waren wij er heilig van overtuigd de koffiestop te hebben gemist. Maar even stoppen en een telefoontje naar de organisatie. Ja, groep drie hier. We staan net buiten Eext met 70km op de teller en hebben zin aan koffie. Waar zijn jullie? Eext zei je? Ja, Eext! Ok, nou rij door het tunneltje, linksaf en daarna rechtsaf de weg oversteken. Dan ben je er!
En verdorie nog geen 200 meter verder waren we er. Door een flinke hoosbui werden we bijna letterlijk naar binnen geblazen. Koffie en gebak bij de Baldwin Hoeve!
Gezelligheid troef! Heerlijke koffie en voortreffelijk appelgebak. Hoe JvW aan dit adres is gekomen is mij een raadsel, maar laat hem maar schuiven.
Na de pauze was besloten de groepsindeling los te laten en mochten de teugels los; heavy, medium, light, ultra light, etc.. In de medium groep werd de route gevolgd en ging het gas er op. De straffe wind tegen blies mij i.i.g. richting De Groeve alle kracht uit de benen. Gelukkig kon ik later met hulp van Sebastian weer de aansluiting vinden en reden we toch als een groep de stad binnen. Nog even de rondvraag maar die was eigenlijk niet nodig. Iedereen was meer dan tevreden!Bedankt Jan voor deze mooi dag! En iedereen die mee heeft gereden ook bedankt voor de gezelligheid!
-
de Classic 2016
Na regen komt zonnenschijn komt regen komt zonnenschijn komt….
Jasje aan, jasje uit, petje op petje af, zoiets.
Toch wel 40 man/vrouw aan de start, waaronder Peter en Peter.
Joke, als eerste aanwezig denk ik, deelde de groepen in volgens de methode, briefje trekken met groepnummer,
Na de koffie zouden we mogen vertrekken in snelheidsgroepen, daarover verderop meer.
Lekke banden in groepje 2, het groepje Mathieu en ter opluistering en het dragen van een officieel ntfu hesje mijzelve, waren er zeker.
Voor de valpartijen werden we telefonisch gewaarschuwd en Seryl stond ook in de bocht te seinen dat we extra op moesten passen.
Wie anders dan Seryl denk je en zeg je dan.
Over de route hoorde ik de volgende quote, alle weggetjes wel eens gefietst maar nog nooit zo mooi achter elkaar geregen als vandaag top route.
Dat van na de koffie werd mij onderweg duidelijk..
We zouden vast koffie en appelgebak bij de Chinees int Park gaan nuttigen en daarna met het gas open naar huis.
Niets was minder waar.
Koffie en appelgebak in orde bevonden.
Terplekke wees Jan van W. voor volgend jaar Jan C. aan.
Vergeten te vragen of hij dat een eer vond.
Zelf vond ik het indertijd wel eervol en vond het leuk om iets voor het Trapstel te mogen doen
En dan heb ik wel heel, heel veel moeite met het begrip eer., net als fatsoen en normen en waarden.
trouwens.
Trapsteltopdag, bedankt voor het organiseren.wie helpt hiermee ?
Jaap de J, Luuk, Shane van T, Ronald, Joke, GJ,
wie kan dit afmaken of aanvullen ?-
Mijn reactie gisteren was misschien wat onderkoeld, maar ik zat gisteren wel na te gloeien van deze benoeming, GJ. Ik moet zeggen dat ik ook lichtelijk verrast was door de keuze.
Komende tijd zal ik toch anders rond fietsen, want een goede voorbereiding is het halve werk 😛 Daar naast moet ik ook de tocht van dit jaar overtreffen en dat zal niet makkelijk zijn.
-
-
-
-
-
Bedankt voor alle leuke/mooie reacties! Ik vond het een eer om De Rode Trein door het mooie Drenthe te laten *Denderen* is misschien wel het woord. 🙂 Maar eerlijk is eerlijk, zonder de deskundige hulp van de AC leden was het mij in mijn eentje nooit gelukt! Dus bedankt AC!! Helaas ontspoorde er mede door toedoen van Pluvius ook nog eens drie wagonnetjes,
🙁 Beterschap jongens!! De Koffie & Appeltaart waren in de Baldwinhoeve, waar mijn aardige collega Albert samen met zijn vrouw een B&B bestiert, en wel vaker wielrenners op de koffie krijgt *Tip* (sluikreclame mag toch?) Rest mij nog iedereen te bedanken, die ondanks het geitenweer toch de moeite namen om er samen een mooie/fijne/gezellige dag van te maken! Bedankt allemaal!! Vive Le Trapstel 🙂ps: volgend jaar de J.C. Kruistocht in Lycra??
-
-
Ik zat in de groep 1 met Der Jan van Wolveren en onze groep heeft geen valpartijen of lekke banden gehad en eigenlijk in een lekker tempo naar eext gefietst. Maar was de route mooi en heb door Drenthe al veel weggetjes gehad maar niet klinkers in de regen. Kompleet nieuwe ervaring . Der Jan gaf ook als een gastheer de snelheid de voor en tegen prima aan alleen bij een rollende kloot van een groep klootschieters ging het mis. Als je voorop rijdt en moet zeggen moet zeggen Pas op Kloot wordt dan maar serieus genomen ?.De koffiepauze kwam na 60 km uit het niets tevoorschijn .Prima plek deed mij denken aan FietsInn vroeger in Peize . Na de pauze ben ik met beide Peters en Katinka teruggefietst in een extra rustig tempo gezien nog zij nog niet veel kilometers in de benen hadden voor tegenwind.klinkers en afstand
In Midlaren namen wij afscheid van elkaar en ben met Katinka naar stad gereden. De laatste 15 km wel op wilskracht en ik kan zeggen ze geniet nog steeds na van de roem . 112 km op de teller.Groeten Luuk.
-
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.