Gastenboek
De Snerttocht
-
Berichten
-
-
Wat een fantastische opkomst en een enorm enthousiasme bij alle Trapstellers, tijdens de Snerttocht.
Het zonnetje brak op een bepaald moment zelfs door en gelukkig werd er, op een paar lekke banden na, probleemloos en heel veilig gereden.
In Onderdendam werd Sander warm verwelkomd en vervolgens door zijn privé chauffeur (Michel) naar de finish van de sprint gereden.
Ik ben heel benieuwd naar alle foto’s die er gemaakt zijn.Waar zouden wij als club zijn zonder de AC!? De AC heeft geweldig veel werk verzet om onze traditionele tocht wederom soepel te laten verlopen. Waarvoor mijn hartelijke dank.
Bij Moeke was er zelfs sprake van een besloten Trapstel evenement. Top geregeld allemaal!Dan hoop ik verder dat er nog vele mooie momenten zullen volgen samen.
De voorzitter,
Herman van Mal -
Van hippie tot hipster, zonder moeite, maar het kost bijna vijftig jaar voordat je dit bereikt. G.J. gaat los.. onze nieuwe voorzitter, Herman, spreekt ons als een volleerd voorzitter toe. Het seizoen is weer geopend. Alle melders volgens de evenementinschrijving zijn aanwezig, minus zij die niet op kwamen dagen en Jan Willem rijdt illegaal mee. Geen snert voor hem. In vier groepen gingen we in light tempo op weg. Het weerzien met allen was een feest en het zonnetje hielp mee. 1 lek bandje deed de eerste twee groepen besluiten, olv Arno, om een extra lusje te maken.
Uiteindelijk stilstand met ronkende motoren maakte men zich op voor de sprint. Banden controle, banaan, snelle Jelle, plassen op een van de mooiste wc,s etc.
De stoet rijdt richting start. Ik heb me opgegeven als ” blikvanger” en laat op het laatste moment toch een mercedes door. De kop van de bestuurder stond er niet naar om compassie te tonen voor tweewielers. Op dat moment kwam Jan van Wolveren op kop door stoempen. 1 man in zijn kielzog en de rest had het nakijken. Maar de verslagen binnen het peloton zie ik graag verschijnen. Vorig jaar was een waar gedicht. Na de sprint op naar Moeke. Sander en Michel volgden ons per auto. Saner heeft een mooe fotoreportage gemaakt. Bij Moeke werd de ALV nog afgerond, nieuwe statuten, nieuw bestuur, velenging van benoeming van twee naar drie jaar en een ieder wist met zekerheid waar ie op gestemd had, een voorbode van de 15 e. Alvast succes allemaal. De voorzitter heeft gesproken en geeft het woord aan Luuk om de la trappe bokaal te overhandigen. Jan de eerste slok en Luuk de tweede, ware liefde verzuchte men. De dames lieten de bokaal voorbijgaan. Dit wordt een mooi agendapunt voor de volgende vergadering. Oh ja onze illegaal onthield zich van stem, valt te waarderen. Mensen we gaan weer los, tot binnenkort…De laatsten zullen nu moeke vaatstra wel verlaten. Allen een fijne week. De zondagochtenden kunnen weer los. -
-
En we schakelen over naar Renaat, kom er maar in! Als Seryl belt voor de laatste ronde Duikt Marco de eerste bocht in en trekt de boel gelijk op gang. Ruim over de 50km/u stuift hij weg. Shit, Albert laat het er niet bij zitten en springt erop en der over! Ik lig op plek 3 en rij naar het wiel van Marco, in /na de bocht roep ik naar Marco “het is voor Den Lewis vandaag” Marco kijkt mij wat lachend aan, stik denk ik, en ga nog eens op de pedalen staan. Op naar Albert, die ondertussen een groot gat geslagen. Had. Bij Albert aangekomen kijk ik om en zie dat we nu met zijn tweeën zijn. Rije, Rije roep/schreeuw ik, en samen rijden we kop over kop weg, en we zijn weg! Achter de koekjesfabriek komen we even op adem. Om vervolgens vol tegen de wind in te rammen. De wind blaast vol in ons gelaat, maar door samen te werken beuken we door. Nog een keer achterom kijken niemand te zien. Als we aan het lange rechte eind beginnen ploft de motor van Albert, en hij roept Rije Jan. Nou, dat heb ik dan maar gedaan. Nog één keer gesel ik de pedalen, ik zie de bordjes in de berm en in de verte de menigte bij de streep. 300 meter te gaan, ik veeg het snot van mijn gezicht. 200 meter ik kijk onder mijn elleboog door nog een keer achteruit. Niemand!! 99 meter ik trek mijn trui recht en bol zegevierend over de meet!! Wat een fantastische Snertkoers!!
-
‘Als je vader weer thuiskomt is hij misschien wel kampioen ! Maar waarschijnlijk wordt hij gewoon vierde hoor’. Zo begint mijn eerste trapstelrit van 2017 verwachtingsvol, realistisch ook. Op weg naar het park vele rode shirts en een enkele rode vinger. Peter de Jong heeft in zijn allereerste kilometer van het jaar al een valpartij achter de rug.
Het leukste van de koers om de bierbokaal is eigenlijk gewoon de weg ernaartoe. Het gevecht om de bokaal zelf, doet zeer, is zo voorbij en levert altijd meer verliezers dan winnaars op. De weg ernaartoe duurt veel langer. Er wordt eerst wat heen en weer geport op social media en op de dag zelf is de aanloop van zo’n 55 kilometer altijd goed voor onderlinge praatjesmakerij, ongein en indekken. Tijdens de plaspauze in Onderdam marginaliseert Wilma het hele sprinters gebeuren ook nog even fijntjes. Toch melden we ons netjes achter GJ en Seryl om ons als sprinterstrein naar de startstreep te laten begeleiden.En dan mag het los….
Seryl tovert precies op de streep een bel tevoorschijn die aangeeft dat de eerste,laatste en enige ronde om de bierbokaal is begonnen. Binnen een seconde bepaal ik mijn tactiek, schakel een blad of vier bij en knal richting de vijftig km per uur. Hier zit de wind nog half in de rug, hier kunnen we de eerste schifting maken. Ik trek nog even door en laat dan de pedalen heel even rusten, mijn hartslag moet eerst weer wat naar beneden. Dan komen Albert en Jan straks voorbij en kan ik aanhaken…is het plan. Voordat mijn hart überhaupt doorheeft dat het mag dalen schiet Albert mij echter al voorbij. Jongen wat gaat hij hard maar niks aan de hand. Hij gaat het echt niet alleen doen. Jan van Wolferen komt er nu aan, ‘hij is voor Liewes’ roept hij. Daar lijkt het wel op weet ik nog net uit te brengen. Ik moet nu in het wiel van Jan mee, de wind draait in de rug. Ik probeer te versnellen om in te haken achter het wiel van Jan maar mijn eerste krachtsinspanning is net te ambitieus geweest. Ik kom er niet bij, tergend langzaam groeit het gaatje. Jan sluit aan bij Albert, ik zie ze omkijken. Ik hoop even op een teken van vriendschap, compassie en liefdadigheid maar de appel die Albert nog met me te schillen had doet me vermoedelijk de das om. Ze trekken door, halen een streep door mijn plannen. Mij rest slechts drie kilometer sleuren tegen de wind, in de mars der verslagenen. Tot overmaat van ramp sluit Chris in mijn wiel aan, zichtbaar vermoeid maar hij zit er wel. Op dat moment schiet het al door me heen, je wordt gewoon weer vierde jongen. Als een gewonde gnoe probeer ik nog te ontsnappen aan de slagtanden van het roofdier in m’n wiel maar ik weet dat het zinloos is. Vierde jongen, vierde. Voor mij zie ik een gaatje ontstaan tussen Albert en Jan. Zodra Albert een metertje toe moet staan krijgt de wind vat op hem en is de strijd gestreden. Jan rolt naar de winst terwijl hij zijn tenue nog even recht kan trekken. Albert pakt plek twee en het roofdier achter me slaat zijn tanden definitief in me. Vierde…
-
De foto´s zijn eerst hier te vinden, de link naar onze fotopagina op de website werkt nog even niet. Wordt aan gewerkt !
-
-
De foto’s zijn weer te vinden op de fotopagina en ook nog via bovenstaande link. Inderdaad waren de eerste foto’s van Sander, ik was helemaal vergeten hem eervol te vermelden als fotograaf !
Inmiddels zijn er ook foto’s toegevoegd van Arno !Als er nog meer foto’s zijn, stuur ze gerust naar de redactie op het bekende mailadres dan voegen we ze nog toe.
-
-
-
-
-
Mooie Snerttocht met een goede opkomst, een gezellige aanloop, mooi weer, en vooral een mooie sprint. Waarbij ik verrast werd door de erg snelle start van Marco..maar wat een klasse… ook van Jan en Albert die konden counteren… goed hoor!
Daarna een gezellige nazit bij Moeke met een intensieve ALV, een bakkie snert en lekker dubbel biertje!
Kortom een mooie, goede start van het fietsseizoen 2017! -
9 uur, de bandjes al gechecked en de spatbordjes gemonteerd. Pluvius is ook al wakker en dreigt er zin in te vandaag, de eerste druppels vallen. De gedachte om maar weer terug naar bed gegaan speelt op. Maar ja vandaag is wel de dag van de Snerttocht en dat moet/wil je bij zijn.
het regenjasjebaan richting het park. Onderweg bij de brandweerkazerne nog gespot door Sander. Tijdens de nazit bij Moeke wordt ik er door Sander nog even fijntjes op gewezen dat ik nu vrolijker kijk dan tijdens het flyby-momentje. De start was weer ouderwets gezellig en chaotisch.
Ik zat met Sheryl in het laatste groepje. Lien haar achterbanden protesteerde nog een beetje tegen de hoeveelheid lucht die het toegediend werd.
Vol goede moed op pad en de sfeer zat er goed in. Tot Lien vloekend meldt dat ze lek rijdt, dit keer haar voorband. We zoeken een veilige plek op in de luwte van war bomen op de oprit van een boerderij. Binnen no time komt de boerin met een fietspomp, ze blijkt ook te fietsen en gaat de Homeride fietsen. De dames maken nog even gebruik van het toilet. Dit soort verrassingen zijn de kers op de taart. Onderweg nog een paar keer alles vriendelijkst voorrang gekregen van een paar automobilisten. Pluvius hield het ook al snel voor gezien, iedereen heeft kennelijk zin in het nieuwe seizoen.Iedereen bedankt voor deze mooie dag. Ik heb even getwijfeld maar we zijn toch de gezelligste club van Groningen.
-
-
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.