Camping de Berken, nabij Nije Hemelriek, die vernieuwd is, maar geen nieuwe naam heeft gekregen. Dat is ons doel waar naar wij streven. Onder toeziend oog van ons gewezen bode en auspicien van Lien die de route in haar achterzak heeft, dus goed kan zien, gaan we verlicht op zondagspad. De bode, Jan-patat, Colombiaganger, bezitter van wen fonkelnieuwe Bianchi, niet groenblauw, de jongeling die houdt van wind(mee), de route beheerder als Crusader, Ali is Alie en mij mijzelf en ik. Toch niets vergeten? Toeristisch door het Hoornse meer en het Hoornse diepje een stop bij de sluis, waar twee bootjes hun ware kop laten zien als het waterpeil een flinke anderhalve meter is gestegen.Dwars door Haren, Glimmen richting Eext. Liens routebeschrijving is vocaal niet te missen. Wat een miss, wat een stem. Bianca Castafiore delft het onderspit. Niet boos worden Lien, top route, top leiding! Uiteindelijk bij Nije Hemelriek aangekomen nadat we door een zeer mooi landschap waren gefietst. Mooie gesprekken over vakantieplannen. Kreta, Karpathos, Colombia, Vlieland, noem maar op. Bij de Berken een expresso, Monchoutaart en een colaatje. Wederom op pad. Voor de wind een paar stukkies richt 50 km per uur. De jongeling en de nieuwe Bianchi gaan nog even voor een plaatselijk plaatsnaambordje. Even met GJ memoreren op fietse. Hij gaat een mooi stukje schijven. Door het veengebied terug. Betekent terug via de Toekomst. Door de Perkepolder weet ik veel huppeldepuppet polder. Ik onthoud die naam niet. Rondvraag bij Waterhuizen en terug naar Stad. Langzaam gereden, omgereden, verkeerd gereden, snel gereden, door gereden. He G.J. toch weer eerder met een stukkie, maar ik verwacht wel wat moois, net zoals onze rit; kom er maar in…..