Gastenboek
Gedwongen rust
-
Berichten
-
-
Verschillende van jullie hebben via de tamtam al gehoord van mijn gedwongen rust de komende tijd. Vorige week zaterdag moest ik mijn rit in Limburgs Mooiste voortijdig staken door een niet geplande confrontatie met het asfalt in een afdaling. Na de eerste noodhulp (adem hervinden) gingen we nog wel naar beneden rollen naar een terrasje om de schade op te nemen. Eenmaal zittend en met het adrenaline-pijl weer lager nam de pijn echter vol over en was duidelijk dat de enige optie 112 was. De eerste conclusie van de verplegers was een rib-trauma (geen verassing) en iets met de longen. Na een heerlijke morfine spuit ging het naar het UMC voor de trauma opvang. Na röntgen foto’s, neurologisch onderzoek, CT-scan, rugprik en liefdevolle opvang op de medium care was het tijd voor de uitslag. Een licht losgelaten long (gelukkig geen directe schade en weinig vocht dus geen actie nodig), zes ribfracturen maar verder geen schade aan hoofd of rest van het lijf. Oeps, erg, maar het had veel slechter uit kunnen pakken.
De familie had ik op de hoogte gehouden en die werden bij terugkomst op de camping opgevangen door het ervaringsdeskundige team van Scharlakenhof, dat was wel fijn. Gelukkig konden ze zaterdag nog en op zondag, voor hun terugreis naar Groningen, langskomen en kwamen er ook nog een paar Scharlakenhoffers langs. Het eerste bericht van de arts was dat ik wel zeker een week in het ziekenhuis zou moeten blijven. Op maandagochtend kwam echter de chirurg langs. Na een rustige blik op mij zij hij, nee die kan morgen of overmorgen wel weer naar huis. Het werd overmorgen. De dagen in het ziekenhuis gingen vrij goed, de nachten iets minder (slapen met gebroken ribben is tenslotte een ramp). Woensdag kwam Nol mij ophalen en dankzij een comfortabele auto, goed gezelschap en een extra oxycodon pilletje ging de reis vrij voorspoedig. Rond vier uur was ik weer thuis, heerlijk. Ik was weer thuis, de dochters kregen de examenuitslagen binnen, allemaal hele mooie cijfers, het was goed.
Vanmorgen is de fysiotherapeut langs geweest voor een beetje tapen en advies. In eerste instantie dacht ik dat grote fietsdoelen dit jaar niet meer haalbaar zouden zijn (dus ook geen Pyreneeën) en had mijn vizier rustig gericht op begin October, zorgen dat ik weer fit en vrij op het ijs kom. Zij dacht daar echter anders over (ze is niet voor niets van Medisupport, goede topsportbegeleiders) en haar leek de Pyreneeën eind Augustus prima haalbaar. Geen full intensity 100+ ritten elke dag, maar mooie 50 a 60 km ritten. Dus wie weet, we schrijven de Pyreneeën dus nog maar niet direct af.
Hoe het ook gaat, ik maak me op voor een rustige (soms zeker nog pijnlijke) en voldoende lange revalidatie (de fysio helpt daarbij) en zie wel hoe het gaat. Voorlopig blijf ik lekker thuis, dus als je een kop koffie wilt scoren ben je altijd welkom.
-
Dan heb je inderdaad een beste kuukel gemaakt Fred. Dat had ook anders kunnen aflopen volgens mij.Veelsterkte met het herstel gewenst.
-
-
-
Trainen is voor talentlozen Fred. De Pyreneeën komt dus wel goed! Sterkt met rust nemen!
-
-
Heel pijnlijk lijkt me, maar inderdaad gelukkig geen hersenletsel of erger! En hoef je de Pyreneeën niet af te schrijven, heb je in ieder geval een goed vooruitzicht tijdens deze gedwongen rustperiode. Een voorspoedig herstel gewenst!
-
-
mooie supercompensatie periode richting Pyreneeën 😉 Zet hem op….
-
Wat een vreselijk verhaal en ongeluk Fred! Ik wens je een goed herstel en hoop dat het zo voorspoedig gaat dat je ons toch kan vergezellen naar de Pyreneeën. Sterkte!
-
He Fred, sterkte!
rustig blijven ademhalen (maar niet te diep…). Komt allemaal weer goed, op naar die Pyreneeën-top!
-
-
Potverdorie zeg. Beterschap Fred!
-
-
Heftig Fred, maar gelukkig komt het allemaal goed.
Veel sterkte en geniet van de morfine 😉
Weet je trouwens waardoor de val veroorzaakt is?-
Dag Erik, moet wel zeggen dat de morfine spuit in de ambulance veel beter was dan de oxycodon (behalve pijn verlichten doet de laatste eigenlijk niets). Ik weet waar en wat er fout ging en heb ook geen gat in mijn geheugen. Ik wist nog, okay daar ga ik en na neerkomen kon ik direct rondkijken en checken waar is mijn fiets en waar rol ik heen (de greppel) om niemand anders in gevaar te brengen (wat gelukkig niet gebeurde).
-
-
-
Sterkte Fred, we zien elkaar op de camping in de Pyreneeën!
-
Beterschap en voorspoedig herstel Fred, gelukkig ligt er nu geen ijs 😉
-
-
-
-
Sterkte Fred, lijkt mij een hele lastige blessure. Nu maar niet teveel comedy kijken!
Does it hurt?
Only when i laugh! -
Bah, een vervelende val die goed is afgelopen! Sterkte de komende tijd en tot eind augustus. Groet Victor!
-
-
Goed herstel Fred.
-
Spoedig herstel, en gefeliciteerd met je dochters!
-
Fred sterkte met het herstel en ik zie jou in de Pyrejaen. Op een van die zgn korte tripjes ga ik met Je mee.:)
-
-
-
Bedankt Anne Jan, een Tacx lenen is wellicht een optie voor over een week of zo, het herstel gaat goed. Heb al wel wandelingen en een paar ‘ritjes’ van 5 a 10 minuten gedaan op de hometrainer van mijn zwager, kan je gewoon rechtop zitten. De racehouding is nu nog net een beetje oncomfortabel.
-
-
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.