Helemaal aan de rand van Nederland, zo bovenin, aan de waddenkant, in Noordpolderzijl. daar staat een heeeeeeeeeeel leuk hoes. `t Zielhoes.
Ik dacht dat het een huis was waar je je zieletje kunt laven, en dat is ook wel zo, maar dat is niet wat de naam betekent. Die betekent gewoon `t zeilhuis.
Gronings hè, dat heb ik nog lang niet onder de knie (nog lange niet, nog laaaaaaange nait).
Maar in dat ‘hoes’ kabbelde het Gronings als een oeroud en heerlijk traag gedicht door de ruimte.
Het is een grote aanrader. Zowel binnen als buiten. Niet dat er echt iets is, maar dat ís het m nou juist.
Alleen al al die lege weggetjes door weiland en dorpen van twee huizen om er te komen…
We kwamen met zon en gingen weg met regen. De wind was er de hele tijd en we kwamen meer dan stijf verkleumd thuis, maar oe, wat was het het waard!