dag allen,
Ik ben weer terug op aarde.
Velen hebben mij gevolg via Facebook, dat ging niet altijd even soepel. Ga maar eens met 200 man op een camping tegelijk aan het wifi-modem trekken, dat moet haast wel mis gaan.
Wat een geweldige week heb ik gehad. Het was zwaar zo nu en dan maar ik geniet nog steeds na van al die mooie momenten van afgelopen week.
Het is fantastisch om door Frankrijk te fietsen in goed gezelschap en de kers op de taart zat voor mij al direct op de eerste dag van de TFL. Niets vermoedend zwoeg je bij de Lautaret
omhoog met een enorme knoop in je maag want het is dan toch echt begonnen. Een jaar van voorbereiding en naar toe leven komt tot een climax tijdens de start.
Wat een geweldige verrassing dat daar in eens bij het eerste checkpoint een aantal trapstellers staan de juichen. Hartverwarmend met een emotioneel randje. De rest van de Galibier was verworden tot de Muur van Oostum. Ik vloog omhoog en werd halverwege de klim overmand door emoties door de support van de club en het indrukwekkende landschap.
Het heeft mij zo’n boost gegeven voor de rest van de week dat ik halverwege de Grand Ballon het gevoel weer kreeg dat ik aan het fietsen was.
Bij welke club maak je dat mee dat je zo verrast wordt?
In totaal heb ik 1420 km gefietst met ruim 14000 hoogtemeters, geen zadelpijn, 2 setjes remblokken versleten, 2 lekke banden en lakschade door rondvliegende stenen en takken. Gelukkig hebben we de foto’s nog.