Gastenboek
Warme zondag
-
Berichten
-
-
In het park bij de Chinees stond vanmorgen een select gezelschap Trapstellers, terwijl het weer helemaal niet selectief was, sterker nog: het beste met de buitenmens voor had. Misschien een beetje winderig, maar who cares: if it doesn’t kill you it makes you stronger. We hebben het alle 15 overleefd: Tiemen, José, Ekko, Jan Duut, Martijn, Alie, Leonie, Herman, Victor, Peter L, Sidney, Wilma, Marten, en ik kan zelfs nog schrijven. Tiemen en ik deden de eerste helft het kopwerk, al improviserend bepaalden we de route en dat hebben we gemerkt. Via de Onlanden (all the way) ging het naar Peize en Eelde werd pas na een kleine 30 km bereikt. Gasselte was nog ver, maar niemand klaagde. De hele groep bleef bij elkaar, met wat tussenruimte, tot Tiemen vlak voor Rolde er een snok aan gaf, Anne-Jan erachteraan sprong en de snellere mensen met zich meenam achter Tiemen aan. Ze moesten allemaal hun mondje afvegen, ons bordje zal ze gesmaakt hebben en het is ze gegund.
We bleven intussen aan het improviseren, wat uiteindelijk leidde tot een prachtig slotakkoord door de bossen bij het Nije Hemelriek, dat zijn naam volop eer aandeed met het eerste frisse groen aan de bomen. Na de koffie ging het in kleinere groepjes terug naar Stad. De snelleren waren warm gedraaid, Jan moest op tijd terug om de frituur aan te zetten, men liet mij achter met Tiemen, Ekko en Martijn.
We gingen terug via de Drentse kant van de grens met Groningen bij Anneveensche kanaal. Dat kanaal, ontdekten wij, is een eigenlijk een slotgracht, maar dan zonder slot. Het afgegraven veen moet een mooie bonus geweest zijn, maar het kanaal hield de Groningers met de grote handen gescheiden van de Drenties in hun kleine huisjes, zodat beide volkeren zonder elkaar al teveel in het vaarwater te zitten de geschiedenis overleefden (geen lezer snapt wat van deze onzin, denk ik. Maar ja, als je zo wat naast elkaar rondfietst ben je op een goed moment wel uitgepraat en wint de fantasie het van de werkelijkheid om je heen. Zo ontstond dit verhaal tussen Tiemen en mij). Stad was best nog ver, maar met de wind in de rug ook weer niet. Ondanks de zondagse drukte konden we het niet laten om door de prachtige Westerbroekstermaderpolder en Onnermaderpolder te koersen. Gewoon een beetje opletten, Strava een dikke vinger geven en vriendelijk blijven tegen de medepoldergangers.
Het was een prachtige dag voor een stukkie fietsen… -
-
-
-
-
Zeker een mooi verhaal waar ik tot en met een klein stukje terug onderdeel van was.Met Jan en José namen we de “kortere”route via Zuidlaren. Dank voor het voorfietsen en voor het opbeuren: hier word je beter van! Ik heb genoten en hopelijk volgen er nog vele ritten zoals deze.
-
Was een heel mooie route met goed gezelschap. Dank jullie wel
-
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.