Gastenboek
woensdagavond 29 juni
-
Berichten
-
-
Een 12-tal trapstellers gaan onder de noemer “light” op pad. Marco Mapei werpt zich op als (kundig) wegkenner en schuwt ook het kopwerk niet. Wind zuidwest doet ons aanvankelijk het van Starkenborgkanaal volgen. Bij Zuidhorn/Noordhorn brug- en wegwerkzaamheden. Door Zuidhorn heen en na wat gekronkel uitgekomen in Briltil, waarna we het kanaal weer kunnen volgen. Dreigende donkere luchten voorspellen nattigheid, de meningen over ‘wanneer’ verschillen echter. Even wordt geprobeerd carrousel te rijden. Maar het wordt er onrustig van (gebrek aan training) en met name de steeds weer oplopende snelheid brengt sommigen in problemen. Dus toch maar weer de sterken aan kop. Via Lutjegast, Grootegast, Boerakker richting Leek. De eerste druppels beginnen omlaag te komen, zij het in een nog voorzichtig tempo. Wel worden we omringd door een snel optrekkende duisternis. Het credo wordt kortste weg naar huis. Zo gezegd, zo gedaan. Via Roden, Peize bereiken we stad. In de rondvraag (snel, want het gaat nu echt regenen) blijkt een ieder tevreden. De groep bestaande uit Arno, Bram, Gerard, Jose, Henrieke, Antoinette, Alie, Michel, Leonie, Bertil, Marco et moi valt uiteen. Zelf woonachtig in het noorden van de stad beland ik op de Korreweg/Hunze in een heuse stortbui. Mag de pret niet drukken. Toch een lekker ritje.
-
Het was best een bijzondere avond.
Jaap, de man van de kilometers, had een route gemaakt.
Gemaild ook naar zijn vaste kompanen.
Die bleken er niet te zijn, was dat een slecht teken ?
Jan had hem gekregen , maar die kreeg hem er niet in.
In de Garmin denk ik.
63 kilometer zou hij zijn.
Drieënzestig !
Dan doen we hem zeker twee keer, dacht ik.
Jaap deed een selectie wie er mee mochten.
Ik zat erbij, Tomas, Jan C en van W. natuurlijk.
Wilma werd overgehaald, dat ging best makkelijk.
Jan Willem maar die wilde wel eerder naar huis.
Het mocht.
Herman moest ook mee van de bondscoach.
In de verte op de brug Janwillem, iets te laat.
Dus mooi op tijd.
Via een alternatieve route naar Onderdendam en Stitswerd.
De hoogtemeters liepen flink op.
Heuvels van klei op verlaten asfalt.
Een trekker probeert ons dood te rijden.
Jaap spreekt het plaatselijk schorriemorrie er op aan.
Het was niet hun trekker.
Dat zeggen ze daar allemaal.
Bij Doodstil jagen we onbewust op een QOM.
Alles moet wijken, we lijken wel een trekker.
De QOM is er.
We ruilen de blauwe lucht in voor zwart , pikzwart.
Ik zet m’n geld op ‘we houden het niet droog’.
Gelukkig gok ik niet.
We hielden het droog.
Tot de rondvraag in ieder geval.
Jan en ik keuvelen wat rond Eppenhuizen.
De bondscoach vindt dat maar raar.
Voor straf neemt hij een parcours met bruggetjes.
Wij mogen erachteraan, goed voor de stuurkunst zou het zijn.
We vinden de bondscoach heel even een rare man.
Gelukkig steekt er een stevige wind op.
Kunnen we nog even laten zien hoe hard we kunnen fietsen.
Jan van Wolferen kan niet alleen hard.
Hij kan ook nog harder.
Rondvraag, niet echt.
63 km, ik besluit maar een omweg te nemen.
Moeke Vaatstra roept naar enkelen.
Niet naar mij, ik rijd door.
Daar is de regen-
-
Eensch, prachtig!
-
-
-
Stel,
avondje Spaak.
Gure , natte , koude winteravond.
De straten zijn verlaten, ook hier in Stad en Ommeland
Trapstel leesavondje.
Marco leest voor uit eigen , met name latere werk,
Jaap leest ons nogmaals het bizarre verhaal van Maarten Biesheuvel voor.
we lezen allemaal en wel hardop ,
”de leegheid van niet wielrenners schokt me “, en daarna de volgenden.,
en de volgenden.
Maar eens een evenement aanmaken lijkt me zo. -
Gure, natte, koude avonden.? Daar hebben we er nu ook genoeg van! Hoeven we niet tot de winter te wachten… 😉
-
-
Ik heb een zwak voor je schrijfstijl Marco. Prachtig
-
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.