Gastenboek
Woensdagavond klassieker
-
Berichten
-
-
Vandaag was het, na gisteren, de avond met het langste licht. Traditiegetrouw betekent dit een avondrit om het Lauwersmeer. Met Chris als navigator en Douwe, Wilma, Jan Willem, Janwillem, Anne Jan en mijn persoon als trouwe volgers werd er koers gezet richting Lauwersoog. Er werd lekker gecontroleerd gereden en voor we goed en wel warm gedraaid waren zaten we al in Zoutkamp. Hier begon de zon ook ongeveer door te breken wat de avond nog mooier maakte. Met het beetje wind wat er was in de rug leek het wel of alles van zelf ging richting Lauwersoog. Op de dijk ging het tempo nog iets omhoog vanwege een groepje Friezen wat we in het vizier kregen. Bij Nieuwezijlen werd er op de achterblijvers gewacht en gecontroleerd door gereden richting Visvliet. Vanaf dat moment begon het bij een aantal wat te piepen en te kraken. Gelukkig had Chris nog een banaan over om zodoende Janwillem in leven te houden en was iedereen bij de rondvraag tevreden over het rondje linksom. Verder viel nog 1 ding op en dat is dat Jan Willem het altijd voor elkaar weet te krijgen om een persoon als Douwe voor zich te hebben rijden. Het kan bijna niet anders dan dat hier voor betaald wordt…..
-
Prachtig, jaloersmakend sfeerbeeld. Tomas, bedankt.
-
-
-
3 wijzen fietsen naar het noord-oosten, brekend met de traditie met “om de noord”.
Professoren met een geheel eigen missie en visie.
Al delibererend en konkelend verlieten zij het park kardinge.
3 kapiteins en een onzekere koers.
Rustig toeren het devies richting de einder.
Grote machtige palen rijzen op uit de grond, wieken die malen in het rond.
De wind zwelt aan en vermengd zich met de geuren van het wad.
We komen dichter tot de einder.
Dan is daar de dijk en het uitzicht op de oost.
De dijk dwingt en geeft ons koers.
Als makke lammeren volgen wij zijn aanwijzingen.
Dan spreekt de sterke onafhankelijk wil: huiswaarts en wel nu!
Met gemak draaien de benen en de posities.
Nagestaard door de stalen blikken uit het Oosten die ons uitzwaaien met hun wieken.
We naderen bekende wegen en doorwrochte routes.
We ruiken de stal en harden onze spieren nogmaals voor een laatste inzet.
Dan is daar de warme stad met haar geruis en gedruis.
Vanuit de verte voelen wij de aantrekkingskracht van het wad.
We komen terug, beloofd!Tiemen
Seryl
Joke -
Proza van Tomas, poëzie van Tiemen. Prachtig. Trapstelleden worden na lezing van het ogb vrijgesteld van de verplichte literatuurlijst.
-
Een kleine aanvulling: volgend jaar is de midzomeravond tocht weer gewoon met de klok mee.
-
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.