Gastenboek
Zaterdag lightdag
-
Berichten
-
-
De Starvisten onder ons hebben al kunnen zien dat ik weer wat aan het fietsen ben, ritjes heen en weer naar het werk in Hoogezand (dat ligt binnenkort in Midden-Groningen). Zaterdag wil ik proberen meer kilometers te maken. Idee is om min of meer de route van Rondom Stad te rijden. Mocht het sleutelbeen protesteren, kan ik altijd doorsteken terug naar Stad. Tempo is kalm aan, vertrek 9.30 uur van Kardinge. Zijn er liefhebbers om mee te gaan?
-
Het schijnt zaterdag prachtig weer te worden, dus ben zeker liefhebber. Nog wel even overleggen met het thuisfront…..
Michiel
-
hoe laat weer in Stad ?
Ga graag mee.
-
-
-
-
-
-
-
Wou eigenlijk op me mtb morgen een rondje rijden ,maar morgen kom op me race voor rondje stad
-
@GJ we rijden om Stad heen. Ik dacht zelf aan 100 km, maar als je eerder terug moet zijn, kun je altijd doorsteken.
Verzamelen Kardinge: laten we de NIEUWE STARTLOCATIE nemen, bij het ALFA-COLLEGE -
Waar zit die
-
Vlakbij de oude plek. Alleen aan de andere kant van het Transferium, de parkeerplaats voor het gebouw van sport en beweging van het Alfa college.
-
Dank je sander
-
-
-
Die andere nwe. startlokatie.
Met het gebouw als rugdekking oogt het plein nog kaler en leger, maar je maakt er gelukkig geen deel meer van uit.
En de chinees is en bevalt ook prima.
En het witte huisje is stomweg niets anders dan het witte huisje geworden, maar snachts, soms het station van mijn dromen.
Wie er waren, op deze eerste voorjaarsdag, Ronald, Luuk ( werd opgeroepen en verliet ons ) Harry, Ekko, Michiel, Ron, Bertil, Gerda , JP met korte broek and me and myself.
De wind werd Harry teveel, voor de wind kunnen we het allemaal, er tegen in is andere koek.
Na het noordelijk deel, rond Thesinge zeg maar, richting Peize waar we Harry afleverden, opgeven is een optie immers.
We geloven dat Harry er wel komt.
Norg, koffie bij Karstens..
Buiten in de zon.Een ringweg om Norg zou niet verkeerd zijn, dan zat je er wat rustiger,en daar kregen we bezoek van Henrieke, op weg naar Appelscha.
Koffie en de rest als vanouds.
Er waren plannen gesmeed om op het terrein van Dennenoord halt te houden bij een van de daar neergezette kasten met gedichten, Rutger kopland zou het worden.Mischien zijn alle gedic=hten daar wel van hem.
Niet gezien.
Er knepen er ver voor Zuidlaren 3 tussen uit.
Bertil, JP et moi.
Moi reed inmiddels ook al rond met blote nog steeds enigszins bruine benen.
Gas op de plank.
En werkelijk waar, JP smeekte ons op zijn blote knieen of het wat zachter kon.
JP had sinds oktober de fiets nog niet aangeraakt.
Hij kan het nog steeds.
Mooi op tijd thuis.
Roxy Music nu heel hard aan.morgen weer.
-
GJ,
We waren in gesprek over kostverloren,sorry, ik heb niet alles verstaan en ons gesprek eindigde,…
For your pleasure
The bogus man is on his way
As fast as he can run
He’s tired but he’ll get to you
And shoot you with his gunFocused his mind
On something he cared about
But it came out a shout
Just like beforeThe bogus man is at your heels
Now clutching at your coat
You must be quick now hurry up
He’s scratching at your throat
Concealed his doubt
By skillful evasionBut he couldn’t find out
About deception
The bogus man is on his way
As fast as he can run
He’s tired but he’ll get to you
And show you lots of fun
-
-
Bedankt fietsmaatjes/vrienden,
Vertrek vanaf het Alfa college bij de Kardinge om half tien ter ondersteuning van Ronald die na een vervelende blessure weer wat kilometers wil maken. Lekker groepje van negen man en een vrouw, daar moest ik als beginnend fietser toch niet al teveel moeite mee hebben. Het was tenslotte een zaterdag ”LIGHTDAG” rit. De aanwezige personen ‘mij al wel of niet bekend als rijders’ boezemden mij toch een behoorlijk ontzag in, maar ik weet wat een Trapsteller is. Een Trapsteller is een fietsmaat/vriend die je nooit zal laten zakken en die het motto heeft dat de zwakste schakel het tempo bepaald. Toch had ik wel een panische angst, maar dat betrof die verschrikkelijke wind die maar niet lijkt op te houden. Half tien vertrek. Ik wacht tot ik op kan trekken. Kijk naar beneden om mijn schoenen vast te klikken aan de pedalen. Als ik weer op kijk lig ik al 30 meter achter de groep. Dertig meter is geen probleem even een sprintje en aansluiten. Dertig meter wordt vijfendertig meter. Kom op Harry knallen mienjong. Haha gelukkig de vijfendertig meter wordt niet groter, maar helaas ook niet kleiner. Ik lig dus op sprintsnelheid en de rest keuvelt lekker fietsend voor mij uit. Als de achterste mensen in de groep omkijken zien ze een veel te zware oude man met een hoofd als een boei die van alle kanten peentjes zwetend probeert om bij de groep te komen. Er wordt geroepen naar de voorste mensen dat er even gewacht moet worden. Direkt wordt ik naar de mij al bekende plek op rij drie gedirigeerd. Gelukkig ik zit in de groep, het tempo gaat weer omhoog en een kilometer later ben ik in staat om een gesprek aan te gaan met mijn buurman Michiel. Dan rechtsaf tegen de wind in. Stampend en harkend komt erbij mij alleen maar een ja of nee uit, omdat ik alle energie moet gebruiken voor het harken. Linksaf zijwind, ik kom weer bij en kan weer praten. Zo heb ik het dus een aantal kilometers volgehouden. Kijkend naar de versnellingen van de mensen voor mij. Welk blad gebruiken zij en welke gebruik ik. Het is hetzelfde, hoe kan het dan dat ik zo zwaar moet trappen en zij schijnbaar moeiteloos de pedalen ronddraaien? De oplossing wordt mij bij Hoogkerk in de schoot geworpen. Blijkbaar was ik niet de enige die keek hoe een ander fietste, maar er werd ook gekeken hoe ik fietste. Ekko of JP (Sorry de vermoeidheid was al toegeslagen) komt naast mij rijden en zegt dat ik niet alleen naar beneden moet trappen, maar mijn pedalen ook omhoog moet trekken, waardoor je een gelijkmatige tred krijgt en minder snel verzuring in het bovenbeen zal krijgen. Langzaamaan probeer ik uit wat mij wordt aangegeven en inderdaad ik voel dat ik minder hard hoef te trappen. Geconcentreerd probeer ik deze slag vast te houden en dat lukt me aardig. Dan krijgen we na Hoogkerk een ‘enorme’ beklimming. Ik schakel terug en nog eens terug en hark weer naar boven op de verkeerde wijze. Voor ik halverwege de berg ben zie ik de laatste man voor mij al afdalen. Na de afdaling stond de groep mij op te wachten. Iedereen zag, en ik voelde het, ik had mijn krachten al lang verspeeld in het eerste gedeelte van de rit. Afgesproken werd dat ik naar mijn woonplaats Peize gebracht zou worden door de groep. Ik gaf aan dat ik straks wel alleen zou afslaan richting huis en dat de groep gerust door kon rijden naar Norg. Nee wij kunnen gemakkelijk even over Peize fietsen om jou af te leveren. Dat zijn dus fietsvrienden. Ik ben de hele middag en avond kapot geweest, waaruit bleek dat ik ver boven mijn krachten was gegaan en dan lees je de volgende dag dat de groep 115 km heeft gereden en ik bijna 50 km. Grote klasse en heel veel respect luitjes.Bedankt allemaal voor het warme TC Trapstel gevoel en goede adviezen.
-
Mooi geschreven, Harry. Het zijn niet alleen de glorieuze verhalen van grootste prestaties die verteld moeten worden. Afzien (..op ieder niveau..) hoort er standaard bij. Mooi te lezen dat de groep zich loyaal heeft opgesteld. Wat een club!
-
Mooi verwoord harry!Ekko was diegene met de hele wijze les,over de stand van de voet,en ik probeerde je aan het eten en drinken te krijgen ook niet onbelangerijk!.Je hebt afgezien maar wel op alle mogelijke manieren doorgezet!!!!Hou dit vol.We wachten op je en brengen je altijd terug,zodat je ook binnenkort vloeiend mee raast over het spoor van Onze Rode Trein!
-
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.