Als een flashmob verscheen er vanmorgen plotseling een heel pelotonnetje ATB’ers bij de Chinees. Ary, Pieter, Alie, Bertil en Jan Roeters weet ik me zo te herinneren en die staan ook op de foto op Strava, maar wie heeft die genomen…? Hoe dan ook waren de dikke banden in de meerderheid vergeleken bij de dunne versies van Anne-Jan, Wilma en mij en als in een heuse flashmob waren ze ook zomaar weer verdwenen. Leuk dat er in de club weer wat op de ATB wordt gereden.
Wij gingen naar Bakkeveen. Het was droog bij de start, bij Enumatil begon het te druppelen om niet meer droog te worden. Nat is nat, natter kan niet, het was niet koud, de wind viel mee en het gezelschap was klein en fijn. Wij nestelden ons na een kilometer of 40-45 nat bij het nepvuuur van De Stripe, dat gezien de energietransitie zijn langste tijd wel heeft gehad, denk ik zo – kan dat, zo’n kunstvuur op stroom, vroeg ik mij af, terwijl wij spraken over de zin en onzin van gelletjes, over een speciale zwemslag voor de lange afstanden en nog zo wat van die dingen die het leuk maken om samen op stap te zijn. Alleen ff niet zeuren als je weer naar buiten moet, waar de kou door het stilzitten onder de jas kruipt . Flink doortrappen en de damp slaat er zo weer van af. En dan thuiskomen, de waterdichte winterschoenen buiten omkeren om het water eruit te laten lopen en rechtstreeks onder douche de voeten warmen, de wollen trui aan en bij de kachel een stukje typen.
Je moet er wel wat voor over hebben om thuis te kunnen komen.